The Experts below are selected from a list of 207 Experts worldwide ranked by ideXlab platform
Wilfrida Decraemer - One of the best experts on this subject based on the ideXlab platform.
-
Descriptions of Trichodorus lownsberyi sp. n., Nanidorus minor (Colbran, 1956) Siddiqi, 1974 (Nematoda: Trichodoridae) and Longidorus quercus sp. n. (Nematoda: Longidoridae) from Mexico
Nematology, 2021Co-Authors: Ignacio Cid Del Prado Vera, Sergei A. Subbotin, Wilfrida DecraemerAbstract:Summary A new species of stubby root nematode, Trichodorus lownsberyi sp. n., collected from soil around Buxus sempervirens at Montecillo Campus, Colegio de Postgraduados, Mexico, is described and illustrated. Trichodorus lownsberyi sp. n. is characterised by the abundant males with a characteristic spicule shape, the narrower part about mid-blade having visible bristles in most specimens, and the presence and position of the three ventromedian cervical papillae, which are all anterior to the secretory-excretory pore. Females possess a rhomboid-shaped vagina and oval to rounded triangular vaginal sclerotised pieces with a pore-like vulva. The phylogenetic relationships of T. lownsberyi sp. n. with related species were constructed using the ITS2 rRNA and the D2-D3 expansion segments of 28S rRNA gene sequences. Trichodorus lownsberyi sp. n. was a sister species to T. viruliferus in the phylogenetic trees. A Mexican population of Nanidorus minor from a peach orchard is also described and illustrated. The new needle nematode, Longidorus quercus sp. n., was recovered from soil around roots of oak, Quercus crassipes, from Cerro Jusda ‘El Diablo’ in Mexico State. Longidorus quercus sp. n. females are characterised by the C-shaped posterior end of the body after fixation, L = 4.9 (3.9-5.6) mm, a = 71 (60.8-93.2), lip region rounded, sometimes slightly flattened, marked by depression, odontostylet 170 (144-206) μm long, hemispherical to bluntly conoid tail and no males. The new species was characterised using the D2-D3 of 28S rRNA and COI gene sequences. The phylogenetic relationships of L. quercus sp. n. with other Longidorus species were reconstructed using the D2-D3 of 28S rRNA gene sequences.
-
Molecular and morphological characterisation of Trichodorus species (Nematoda: Trichodoridae), with description of T. pseudoaequalis n. sp. from California and other states of the USA
Nematology, 2020Co-Authors: Wilfrida Decraemer, Sergei A. SubbotinAbstract:Summary During surveys for stubby root nematodes in the natural vegetation of California, Oregon and Washington, USA, three known species, viz., Trichodorus californicus, T. intermedius and T. obscurus were recovered together with ten unidentified Trichodorus species. The three known and one new species were studied using an integrated approach. Trichodorus pseudoaequalis n. sp. is characterised by a medium-sized body about 800 μm long on average, male with two ventromedian cervical papillae anterior to secretory-excretory pore and three precloacal supplements all located anterior to the retracted spicules; spicules 39 μm long (average), slightly ventrally curved, more so in head region and blade with slight indentation mid-way and striation more pronounced in posterior half. Females possess a rather short (average 33% of corresponding body diam.) pear-shaped vagina with small vaginal sclerotised pieces (ca 1.5 μm long), rounded triangular in shape, obliquely orientated and close together; one pair of sublateral body pores anterior (about four vulval body diam.) to vulva and one pair of post-advulvar sublateral body pores. Trichodorus pseudoaequalis n. sp. differs from the most similar species, T. aequalis, in male characters like general spicule shape and ornamentation and in the position of the dorsal pharyngeal gland nucleus in both sexes (at same level of posterior ventrosublateral pair vs clearly separated). The phylogenetic relationships of the recovered species were reconstructed using the ITS2 rRNA and the D2-D3 expansion segments of 28S rRNA gene sequences.
-
Molecular characterisation of some stubby root nematodes (Nematoda: Trichodoridae) from the USA and other countries
Nematology, 2019Co-Authors: Sergei A. Subbotin, Ignacio Cid Del Prado Vera, Renato N. Inserra, Vladimir N. Chizhov, Wilfrida DecraemerAbstract:The stubby root nematodes are world-wide distributed polyphagous root ectoparasites and can cause damage to a wide range of crops and natural vegetation. In this study, 22 valid and putative species of stubby root nematodes were identified in 37 samples collected in Malaysia, Mexico, Russia, and the USA (California, Florida, Minnesota and Nevada). The analysis of 58 new sequences of the D2-D3 expansion fragments of 28S rRNA gene revealed the following species: Nanidorus minor from California, Florida and Mexico, N. renifer from Florida, two unidentified Nanidorus species from California and Malaysia, respectively, ParaTrichodorus allius from Florida and Minnesota, P. pachydermus and ParaTrichodorus sp. from Russia, Trichodorus californicus, T. intermedius, and T. obscurus from California, T. obtusus from Florida, eight unidentified Trichodorus species from California, one unidentified Trichodorus species from Nevada, and two unidentified species of stubby root nematodes, one of Trichodorus and another undetermined species from Mexico. Molecular characterisation of T. californicus, T. intermedius and T. obscurus is given for the first time. The phylogenetic tree reconstructed from the analysis of 108 D2-D3 of 28S rRNA gene sequences of 58 valid and putative species of the stubby root nematodes contained five major clades: i) Trichodorus from Europe, Asia and North America; ii) Nanidorus and Trichodorus from Asia; iii) Trichodorus from California; iv) ParaTrichodorus from several distant geographical regions; and v) MonoTrichodorus from Central and South America. It has been hypothesised that the California Floristic Province is one of the centres of origin and diversification of stubby root nematodes. There is no information on the economic importance of the stubby root nematode species found in California and Mexico. The confirmation of the occurrence of N. renifer and P. allius in Florida should be of concern for the blueberry and potato industries in the state.
-
POSITION OF SECRETORY-EXCRETORY PORE
2015Co-Authors: Wilfrida Decraemer, Pierre BaujardAbstract:Since the publication of the book of Decraemer (1995), the study of additional specimens has yielded new information on sorne diagnostic features (e.g. sperm structure, vulva shape) and other characters (e.g. shape of vagina) have been re-interpreted. A more detailed description is given for the pharyngo-intestinal junction in ParaTrichodorus (Table 1) and for the position of the secretory-excretory pore (S-E pore) in the genus Trichodorus (Table 2). Both charac-ters were included in the list of coded characters used in a polytomous key to species of the family Tri-chodoridae (Decraemer & Baujard, 1998b); the posi-tion of the S-E pore was not included in the diagnosis of Trichodorus species in Decraemer (1995) since it was not considered of diagnostic value in that genus
-
Morphological and molecular characterisation of Trichodorus golestanensis (Nematoda: Trichodoridae), a new species from Iran
European Journal of Plant Pathology, 2014Co-Authors: Ramin Heydari, Zahra Tanha Maafi, Wilfrida DecraemerAbstract:Several species of trichodorid nematodes cause economically important disease on plants. Trichodorus comprises most of the trichodorid species. Trichodorus golestanensis n. sp. is described from a forest park in northern Iran. The new species belongs to the T. lusitanicus morpho-species group and is characterized in male by three ventromedian cervical papillae of which two at level of onchiostyle region, three ventromedian precloacal supplements, the posterior one just anterior to retracted spicules and ventrally curved spicules with mid-blade indentation provided with a few bristles. Females are distinguished by well developed triangular vaginal sclerotized pieces in lateral optical view, a rhomboid-shaped vagina and a transverse slit-like vulva in ventral view. Molecular analysis using the sequence of D2-D3 expansion segment of 28S rDNA differentiated the new species and confirmed the relationships of T. golestanensis n. sp. with T. andalusicus and T. asturanus . The sequences of D2-D3 regions were also provided for previous trichodorid records from Iran T. gilanensis , P. teres and N. minor together with discussion of their relationship.
H. Hoek - One of the best experts on this subject based on the ideXlab platform.
-
Schadeonderzoek T. similis in maïs : projectrapport van het schadeonderzoek bij snijmaïs en korrelmaïs met het aaltje Trichodorus similis te Vredepeel in 2008 en 2009
2011Co-Authors: H. Hoek, L.p.g. MolendijkAbstract:Trichodoriden zijn aaltjes die behoren tot de geslachten Trichodorus en ParaTrichodorus. In Nederland komen tien trichodoridesoorten voor. Daarvan zijn de soorten P. teres, P. pachydermus, T. primitivus en T. similis voor de landbouw heel belangrijk. Trichodorus similis kan in heel Nederland in (dek)zandgronden voorkomen en is vooral in het zuiden en oosten van het land op veel percelen aanwezig, maar komt ook in andere gebieden in Nederland voor (Zeeland, Flevoland, Wieringermeer en het Noordelijk kleigebied). Net als andere trichodoriden kan T. similis tabaksratelvirus (TRV) overbrengen. Dit virus kan bij gevoelige aardappelrassen kringerigheid en bij tulpen "ratel" en bij gladiolen "kartelrand" veroorzaken, waardoor de partij kan worden afgekeurd of worden gedeclasseerd. Uit de praktijk is bekend dat T. similis bij een groot aantal gewassen schade kan veroorzaken.
-
Aardappel en schorseneer gevoelig
2010Co-Authors: H. Hoek, L.p.g. MolendijkAbstract:Trichodorus similis is in Nederland de meest voorkomende trichodoride. PPO onderzocht van vier gewassen de schadegevoeligheid en waardplantstatus.
-
PPO: 'Tot 20 procent minder mais' : (Interview met Hans Hoek)
2010Co-Authors: H. HoekAbstract:Dat aaltje Trichodorus Smilis op veel zandgronden voorkomt, was bekend. Nieuw is dat het in snijmais tot forse opbrengstderving kan leiden.
-
Schadeonderzoek Trichodorus similis : eindrapport van het schadeonderzoek met het aaltje Trichodorus similis bij aardappel, suikerbiet,schorseneer en waspeen
2010Co-Authors: H. Hoek, L.p.g. MolendijkAbstract:Sinds 2006 is door het PPO-AGV schadeonderzoek uitgevoerd met het vrijlevende wortelaaltje Trichodorus similis bij consumptieaardappelen, suikerbieten, waspeen en schorseneer. Daarbij is berekend hoeveel schade er (maximaal) ontstaat bij hoge beginbesmettingen (de mate van besmetting voorafgaand aan de teelt) en of er bij deze gewassen een tolerantiedrempel voor dit aaltje is. Daarnaast is nagegaan in welke mate T. similis zich op deze gewassen kan vermeerderen (bepaling van waardplantstatus).
-
Waardplantonderzoek Trichodorus primitivus en tabaksratelvirus
2006Co-Authors: H. HoekAbstract:Trichodorus primitivus is een aaltje dat vooral voorkomt op lichte zavelgronden in Noord- en Zuidwest-Nederland. Evenals andere Trichodoriden kan T. primitivus bij meerdere gewassen opbrengstderving veroorzaken en daarnaast kan dit aaltje tabaksratelvirus (TRV) overbrengen. TRV kan bij gevoelige aardappelrassen kringerigheid in de knollen veroorzaken. Als het percentage knollen met kringerigheid te hoog is, kan een partij consumptieaardappelen of pootgoed worden afgekeurd. Om T. primitivus in bouwplanverband te kunnen beheersen is kennis nodig over de waardplantstatus van gewassen. Het PPO-agv heeft in potproeven onderzoek gedaan naar de waardplantstatus van diverse gewassen en van enkele groenbemesters voor T. primitivus en voor het serotype van tabaksratelvirus dat door dit aaltje wordt overgebracht.
L.p.g. Molendijk - One of the best experts on this subject based on the ideXlab platform.
-
schadeonderzoek met het aaltje Trichodorus similis
Kennisakker.nl, 2011Co-Authors: J. Hoek, L.p.g. MolendijkAbstract:Het vrijlevende wortelaaltje Trichodorus similis komt op zandgronden en lichte zavelgronden voor. In de praktijk blijkt dat dit aaltje bij een aantal belangrijke gewassen schade kan veroorzaken, maar betrouwbare onderzoeksinformatie over opbrengstverliezen en mogelijke schadedrempels ontbreekt meestal. Het PPO – AGV heeft schadeonderzoek met dit aaltje uitgevoerd bij waspeen, schorseneer, aardappel en suikerbiet. Uit dit onderzoek bleek dat consumptieaardappel en schorseneer schadegevoelig zijn voor dit aaltje, dat suikerbiet weinig schadegevoelig is en dat waspeen niet schadegevoelig is. Daarnaast is de waardplantstatus van de vier genoemde gewassen voor dit aaltje bepaald. Aardappel en suikerbiet zijn een goede waardplant voor T. similis, schorseneer is een matige waardplant en waspeen is een vrij slechte waardplant voor dit aaltje.
-
Schadeonderzoek T. similis in maïs : projectrapport van het schadeonderzoek bij snijmaïs en korrelmaïs met het aaltje Trichodorus similis te Vredepeel in 2008 en 2009
2011Co-Authors: H. Hoek, L.p.g. MolendijkAbstract:Trichodoriden zijn aaltjes die behoren tot de geslachten Trichodorus en ParaTrichodorus. In Nederland komen tien trichodoridesoorten voor. Daarvan zijn de soorten P. teres, P. pachydermus, T. primitivus en T. similis voor de landbouw heel belangrijk. Trichodorus similis kan in heel Nederland in (dek)zandgronden voorkomen en is vooral in het zuiden en oosten van het land op veel percelen aanwezig, maar komt ook in andere gebieden in Nederland voor (Zeeland, Flevoland, Wieringermeer en het Noordelijk kleigebied). Net als andere trichodoriden kan T. similis tabaksratelvirus (TRV) overbrengen. Dit virus kan bij gevoelige aardappelrassen kringerigheid en bij tulpen "ratel" en bij gladiolen "kartelrand" veroorzaken, waardoor de partij kan worden afgekeurd of worden gedeclasseerd. Uit de praktijk is bekend dat T. similis bij een groot aantal gewassen schade kan veroorzaken.
-
Aardappel en schorseneer gevoelig
2010Co-Authors: H. Hoek, L.p.g. MolendijkAbstract:Trichodorus similis is in Nederland de meest voorkomende trichodoride. PPO onderzocht van vier gewassen de schadegevoeligheid en waardplantstatus.
-
Schadeonderzoek Trichodorus similis : eindrapport van het schadeonderzoek met het aaltje Trichodorus similis bij aardappel, suikerbiet,schorseneer en waspeen
2010Co-Authors: H. Hoek, L.p.g. MolendijkAbstract:Sinds 2006 is door het PPO-AGV schadeonderzoek uitgevoerd met het vrijlevende wortelaaltje Trichodorus similis bij consumptieaardappelen, suikerbieten, waspeen en schorseneer. Daarbij is berekend hoeveel schade er (maximaal) ontstaat bij hoge beginbesmettingen (de mate van besmetting voorafgaand aan de teelt) en of er bij deze gewassen een tolerantiedrempel voor dit aaltje is. Daarnaast is nagegaan in welke mate T. similis zich op deze gewassen kan vermeerderen (bepaling van waardplantstatus).
Derek J. F. Brown - One of the best experts on this subject based on the ideXlab platform.
-
Phylogenetic relationships, based on SSU rDNA sequences, among the didelphic genera of the family Trichodoridae from Portugal
Nematology, 2010Co-Authors: Isabel Duarte, Derek J. F. Brown, R. Neilson, M. T. M. Almeida, Isabel Marques, Wilfrida DecraemerAbstract:A survey of virus vector trichodorid nematodes was carried out in the central and northern regions of Portugal. Morphobiometric identification showed the presence of trichodorid species previously reported from Portugal, except for ParaTrichodorus porosus, which is reported for the first time in Continental Europe. Small subunit ribosomal DNA (SSU rDNA) sequences of ten different species occurring in Portugal were obtained and a phylogenetic analysis based on their alignment was performed to infer relationships among the different Portuguese trichodorid species and three non-indigenous populations (Nanidorus minor, P. allius and P. teres). The resulting phylogenetic tree is in agreement with the currently accepted classification for Trichodoridae, except for Nanidorus, which clusters together with Trichodorus species, while the genera ParaTrichodorus and Trichodorus appear as two distinct groups. A better understanding of the generic groupings in the family Trichodoridae was found. Based on the new molecular analyses we herein accept Nanidorus as a valid genus.
-
The ultrastructure of the feeding apparatus and pharyngeal tract of four European species of Trichodoridae (Nematoda: Triplonchida)
Nematology, 2004Co-Authors: Eirini Karanastasi, Urs Wyss, Wilfrida Decraemer, Derek J. F. BrownAbstract:Virus-vector plant-parasitic ParaTrichodorus and Trichodorus nematodes acquire Tobravirus particles whilst ingesting root cell sap from virus-infected plants and these particles are specifically retained by being adsorbed on to the cuticle lining the wall of the nematode pharyngeal lumen. The feeding apparatus and pharyngeal ultrastructure of four trichodorid virus-vector species were examined to identify the occurrence of any structural characters that could account for particle retention at specific sites in this region. Similarities between ParaTrichodorus and Trichodorus species are reported for the first time and new evidence is provided on the position of all gland sinuses and outlets. The occurrence of an inner spear in adult specimens is discussed.
-
Molecular diagnostics of some trichodorid nematodes and associated Tobacco rattle virus
Plant Pathology, 2004Co-Authors: K. Boutsika, Derek J. F. Brown, Mark S. Phillips, Stuart A. Macfarlane, R. C. Holeva, Vivian C. BlokAbstract:Several ParaTrichodorus and Trichodorus (trichodorid) nematode species are natural vectors of Tobacco rattle virus (TRV) and cause economically important diseases, especially in potato and ornamental bulbous crops. Identification of trichodorid species based on morphological characters is laborious, time-consuming, and requires the services of highly trained personnel. Molecular diagnostics for trichodorid nematodes, using the ribosomal DNA repeat unit, were successfully developed to distinguish two ParaTrichodorus and two Trichodorus species. The complete sequences of the 18S genes and the ITS-1 regions for these species were obtained and species-specific primers successfully designed for them. An RT-PCR assay was developed utilizing isolate-specific primers that amplify serologically distinguishable strains of TRV in individual trichodorid nematodes. The primers were based on the highly conserved RNA-1 segment of the bipartite genome and also on different parts of the RNA-2 segment of the virus genome.
-
Molecular characterisation of the ribosomal DNA of ParaTrichodorus macrostylus, P. pachydermus, Trichodorus primitivus and T. similis (Nematoda: Trichodoridae)
Nematology, 2004Co-Authors: K. Boutsika, Derek J. F. Brown, Mark S. Phillips, Vivian C. BlokAbstract:Trichodorids are plant-ectoparasitic nematodes, causing economically important diseases in many crops. In this study, we characterised ribosomal DNA (rDNA) of four trichodorid species from two different genera (i.e., ParaTrichodorus macrostylus, P. pachydermus, Trichodorus primitivus and T. similis). Sequence data from the 18S and 5.8S genes showed high similarity; in contrast, sequence data from the internal transcribed spacer regions (ITS) were highly variable. Sequence divergence between the two genera included many insertions and deletions. Trichodorus primitivus and T. similis ITS regions of 1537 and 1303 bp, respectively, are the longest reported to date in the Phylum Nematoda. Further exploration of the sequence data indicated perfect and non-homologous repeats which were confined to the middle of the ITS regions.
-
Interspecific differences in the fine structure of the body cuticle of Trichodoridae Thorne, 1935 (Nematoda: Diphtherophorina) and review of anchoring structures of the epidermis
Nematology, 2001Co-Authors: Eirini Karanastasi, Wilfrida Decraemer, M. T. M. Almeida, Jingwu Zheng, Derek J. F. BrownAbstract:Examination of the fine structure of the body cuticle of Trichodorus cylindricus , T. nanjingensis, T. pakistanensis , T. primitivus, ParaTrichodorus anemones , P.hispanus , P.minor , P.pachydermus , P.porosus and P.teres revealed three distinct types, each characterised by differences in layers 4 to 6. A new description is provided for layer 5 and the presence of intracuticular canals and hemidesmosomes as types of anchoring structures for the epidermis are discussed.
Hoek H. - One of the best experts on this subject based on the ideXlab platform.
-
Beheersing van vrijlevende aaltjes (Trichodoriden)
2011Co-Authors: Hoek H., Schepel E.Abstract:In dit project hebben PPO en HLB onderzoek uitgevoerd om de schade door trichodoriden zoveel mogelijk te beperken. Nagegaan is of het trichodoride-aaltje P. pachydermus op dalgrond in een bouwplan met zetmeelaardappelen, suikerbieten en zomergerst door een combinatie van verschillende teeltmaatregelen beheerst kan worden. In dit onderzoek met P. pachydermus bleek de besmetting met P. pachydermus de hele onderzoeksperiode laag te zijn, ondanks de teelt van drie goede waardplanten in dit bouwplan voor dit aaltje. Chemische grondontsmetting heeft, ook bij de lage besmettingen van slechts enkele tientallen aaltjes per 100 ml grond, toch drie jaar geleid tot (kleine) verlaging van de besmetting van P. pachydermus. Bij de drie gewassen in het bouwplan heeft chemische grondontsmetting in dit onderzoek de opbrengsten echter niet verhoogd. Mogelijk komt dat doordat P. pachydermus door het droge weer (in het voorjaar) in de onderzoeksperiode weinig schade heeft veroorzaakt. In dit onderzoek was gebruik van granulaten en van compost bij zetmeelaardappelen niet rendabel. Ook de toepassing van een granulaat bij het zaaien van de suikerbieten was in dit onderzoek niet rendabel. Uit onderzoek met T. primitivus blijkt dat het officiële resistentiecijfer voor kringerigheid niet voor alle rassen opgaat als andere trichodoride-soorten dan P. pachydermus het tabaksratelvirus overbrengen. Het is daarom noodzakelijk dat de gevoeligheid van aardappelrassen voor kringerigheid wordt onderzocht met de vier trichodoride-aaltjes die in Nederland het meest voorkomen: Trichodorus similis, Trichodorus primitivus, ParaTrichodorus teres en ParaTrichodorus pachydermus
-
PPO-onderzoeker Hans Hoek over Trichodus similis: "Dit vrijlevende aaltje komt vrij veel voor"
2011Co-Authors: Hoek H.Abstract:Hoewel de schade in suikerbieten relatief meevalt, vermeerdert het vrijlevende aaltje Trichodorus similis goed op bieten. Toch is het zaak voor suikerbietentelers om alert te zijn. "Dit vrijlevende aaltje komt op 20 tot 25 % van de zand- en lichte zavelpercelen voor". Vooral in Oost en Zuid-Nederland komt het vrij veel voor. PPO-onderzoeker Hans Hoek vertelt welke maatregelen akkerbouwers kunnen nemen
-
Schadeonderzoek Trichodorus similis in mais : Projecteindrapport van het schadeonderzoek bij snijmais en korrelmais met het aaltje Trichodorus similis te Vredepeel in 2008 en 2009
PPO - AGV, 2010Co-Authors: Hoek H., Molendijk L.p.g.Abstract:Trichodoriden zijn aaltjes die behoren tot de geslachten Trichodorus en ParaTrichodorus. In Nederland komen tien trichodoridesoorten voor. Daarvan zijn de soorten P. teres, P. pachydermus, T. primitivus en T. similis voor de landbouw heel belangrijk. Trichodorus similis kan in heel Nederland in (dek)zandgronden voorkomen en is vooral in het zuiden en oosten van het land op veel percelen aanwezig, maar komt ook in andere gebieden in Nederland voor (Zeeland, Flevoland, Wieringermeer en het Noordelijk kleigebied). Net als andere trichodoriden kan T. similis tabaksratelvirus (TRV) overbrengen. Dit virus kan bij gevoelige aardappelrassen kringerigheid en bij tulpen "ratel" en bij gladiolen "kartelrand" veroorzaken, waardoor de partij kan worden afgekeurd of worden gedeclasseerd. Uit de praktijk is bekend dat T. similis bij een groot aantal gewassen schade kan veroorzaken
